Thursday, October 15, 2009

news Advisory

Nga-a daw ka senti ka mga text ni Jnalu subong haw?

Jan di ka na trasher?

Jan di ka na Rockista?

Emo ka na?

Emo ka na gid?

Puro emo nga message ang na recieve ta subong kay janlu...

ge lang jan amu gid na basta touch screen na ang phone..

Keep it up!

Sunday, October 11, 2009

Ala-ala ng hayskul

Matagal ko nang binabalak bumalik sa eskwelahan ko ng high school, hindi matuloy-tuloy dahil sa maraming dahilan. Pero isang beses nang mapadaan ako dito, hindi na nagpigil ang mga paa ko papasok ng gate. Tamang-tama, sinabi ko, bakasyon at walang gaanong tao noon. Dahil hindi ko pa rin nakukuha ang diploma ko, naisip kung gawing dahilan yun pag tinanong ako ng security guard. Pero walang sumita sa akin, yung estudyanteng hindi naka pin ang ID ang pinag-initan ng sikyo. Natawa ako sa sistema. Wala pa ring pagbabago

Malaki ang eskwelahan ko. Habang inatahk ko ang mga papuntang hig school building, , bumilis ang tibok ng puso ko. Naalala ko ko paano ko lakarin ang daan na yon dati, paan ang mabibigat na backpack at naghahanol sa flag ceremony

Naalala ko rin ang barkada ko noong 4th year nang madaanan ko ang school canteen

Iba naman ang hitsura ng likod ng high school buliding. Marami, bago at magaganda na ang mga bench. Mas marami na ring halaman. Dito kami lagi nagpa-practice para sa mga group presentations sa ibat-ibang subject. Dito kami pinagpupulot ng mga dahon pag nag popower trip ang mga teacher, At dito rin kami naghahanap ng mga paglalruang bulate pag kami naman ang nagpopower trip.


Walang pagbabago ang high school building, habang iniikot ng buong building ang isispan ko. Nakita ko ang library kung saan klailangan mo munang makipag-espadahan sa librarian na bumubuga ng apoy bago makaplabas ng libroPinuntahan ko ang biology room. Puro shell at patay na hayop ang laman. Dinaanan ko ang mga classroom, nakita ko pa ang sarili ko nakaupo sa isa sa mga upuan. kinabahan ako habang iniikot dahil baka makita ako ng teacher at tanungin kung anung section ako at magsumbong sa adviser ko, pero wala. Mag-isa lang pala ako. Walang ibang taosa paligid.Tahimik, Nakakbingi.

bago umuwi, umupo muna ako sa hagdanan ng stagesa quarangle at nagpahinga. Pugad ng section namin yun dati pag vacant period. Di maiiwasang mag senti. Iniisip ko, saan nagpunta ang mga kaklase ko pagkatapos naming magpalitan ng autographs, picture yakap at paalam noong graduation day. Ano ang nangyari sa mga takot namin? Malakas pa rin kaya silang tumawa? Malakas pa kaya ang teacher ko? Paano ko sila mapapapsalamatan kung ngayon ko lang naintindihan ang mga itinuro nila?

Paglabas ko ng high school building, napansin ko ang iba pang building na dati ay wala. Itinirik ang mga ito sa lugar na dati ay puro puno. kinayod na ang dati naming tambayan. Wala na ang mga tuyong dahon, basang damo, makating higad at tae ng ibon. Wala na rin ang alala ng mga nabuong samhan at pagkakaibigan ng mga batang sabay-sabay nakipagkilala sa mundo.

Halong saya at lungkot ang baon ko pauwi. DAhil nakuha ko na ang diploma, Posibleng yun na ang huling dalw ko sa lugar na kumupkop sa mapangarap kong kabataan.

NAkabalik ako sa lugar, pero di naibalik ang panahon.

"Thank you and goodbye"

Yan ang mga salitang binibitiwan namin noong high school pagkatapos magturo ng teacher. Automatic ang pagsasabi niyan. kahit nakatulog kami sa lecture o nag sermon lang ang teacher buong period.

Kung ang mga magulang na konti ang anak e nauubusan ng pasensya, paano pa kaya ang mga gurong sangkaterbang bata ang kaharap araw-araw?

Maraming bagay ang naituro ng teacher sa mga estudyante nang hindi sinasadya. Maraming bagay ang natutuban ng mga estudyante na di nila alam" A teacher affects eternity, no one can tell where his infuences stops". Para sa lahat ng magaganda at pangit na lesson plan at hindi kasama sa binayaran kong miscellaneous fee. nagpapaslamat ako sa mga teacher ko at eskwelahan.

Friday, October 9, 2009

We are the best in our World

babala: ang entry na ito ang ginawa ng sumisenting emo!..ang macornihan patay!.

Ilang taon na rin tayong nagsasama. Bakit ba hindi pa rin tayo nagsasawa sa mga pagmumukha natin.Dahil siguro mamimiss mo lang ang isa pag wala ang isa. Ganyan naman talaga tayo. Kailangan solid.Hindi kumpleto ang barkada pag wala ang mga hayup at animala na bumubuo sa atin.

Tumatawa tayo sa kahit napakaliit na dahilan. Ganyan na ba kababaw ang kasiyahan natin? Siyempre hindi, dahil masaya lang tayong tao. Nagtataka ka siguro kung bakit enjoy na enjoy tayo kapag may winawara tayong tao. Dahil tapos ng walang humpay na warahanay kasunod naman nito ang malakas na hagikhikan at tawanan.

Ngunit, hanggang tawanan na lang ba tayo?

naalala niyo pa ba ang mga problema niyo na inishare? Sa mga love problems na hinigan niyo ng advice? Sa pagkakataong wala na kayong pamasahe? sa panahong uhaw na uhaw sa redhorse, at sa lahat ng panahon na kailangan niyo ang tulong ng isat isa. Marahil nakakatakas kayo sa bahay niyo dahil sa pagsasabing fiesta sa nacab, birthday ni cleo o di kaya ay magpapasama si aine sa rob o sa school upang makipagkita sa boyfriend at girlfriend niyo? eh naalala niyo pa ba kung paano kayo nabuking? smantalang todo naman sa pagtakip ang barkada? Kaya naman kumbinsing taong artista eh. Ilang tao na ba ang napatalang natin? pag may nanloloko sa text, pinoforward ang number upang kuyugin ng lahat. nan text ka pa!. Haisssst... That what friends are for.

Nalaman natin na hindi pala dapat na ikahiya ang pagsasabi ng mga Yudiputa, linti, Bilatibay dahil para sa atin normal lang yun, Sanayan lang yan dude. malayo ka pa lang ramdam mo na agad ang presence nila. Pagkakita sa iyo sabay ang sigaw ng, Hoy gago, ngaa bag-o ka lang ? diputa simo kagina pa kami di gahulat. It will make you fell better na may kaibigang naghihintay sa iyo. Sarap ng pakiramdam nun. feeling mo ay king of the world ka dahil na may kaibigan ka sa likod mo, hindi ka nila iiwan. kaya kung mag pa show up ka man, susuportahan ka nila. Walang iwanan. Pero huwag kang mag hahavaianas while running against the tambay, kung ayaw mong maiwan. Huwag ka ring magpahalata na naka-apak ka ng tae kung ayaw mong ma broadcast sa lahat. Huwag ka rin mag babakfight kung alam mo na babae ang partner mo, dude may butas siya sa harap, why dont you try mas masarap yun. Huwag magpakainin sa pato kung di na kaya, huwag mo ring ipapakita kay cleo ang text ni liz an kung ayaw mo ng world war 3. Huwag manupo kung ayaw mong dedmahin at higit sa lahat, huwag na huwag kalimutan ang isa kung may lakad kung ayaw mong ma dedma.

isa rin sa benefit ng barakada ay ang nanaganak na mga picture sa Facebook. Grab lang kai ng blog. Hindi ka rin mangangamote sa Facebook mo dahil sa mas marami ang tsansa mong makatanggap ng mga post galing sa kaibigan.Kahit na walang kwenta ang mga pinang cocoment nia hindi na bale basta may ng post sa wall mo.Di tulad ng ibang tao diyan na namimilit pa na pag postan sila.

2 years from now, marahil iba sa atin graduate na. Kung tataposin lang ni Janlu ang OJT niya at kung magsiskap lang si karen na mag duty. sigurado na na gradutae na tayo. may nurse Cleo na tayo, may accountants business managers, may engineer at computer science na rin. Kung hindi man? mayroon na rin siguro tayong drug lords, Prostitutes, Model, artista at siyempre Snatchers at hold uppers. WE never know,

Magiging successful rin tayo in the future tulad ng pagiging succesful nating mga tao ngayon.

We will gonna have are own family as well. perhaps in 5 to 10 years we are all family man. a happy family man. Lets teach our children how to love their friends as we loved our friends now. Internet will be illusive by that time but we can tell our kidz of the memories we are having right now.

For now, lets just enjoy the company of our friendship, lets have it on while its here.

Sooner or later we cannot enjoy the ambiance of peoples village, food park 21, MO2, 9 balls, and Ice, even the ambiance at the back of STI campus, we might end up driving our cars to starbucks making conversation over a cup of a tall Caramel Macchiato.

Sabinga ni Bob Ong:

"Wag mawawalan ng gana sa buhay. Kung ano yung galing mo, kulit mo, lakas ng sigaw at tuwa mo sa mga laban ng UAAP, NCAA, mga sports fest o concert ng paborito mong banda, wag mong iwawala hanggang sa pagtanda"

Kaya laban lang ng laban. Strong ta ya! taga RBL ta.

Thursday, October 1, 2009

Happy Birthday Karen!

birthday sang amon miga..
miga nga gwapa..
pero subong lng kay birthday ya..
pasugtan ta..
20 ka nah..
indi na pagtagua..
tugnod gtigulang ka na..
mghalung ka..
dn na man ta ni matupa?..
sa balaring nga wala gkadula?..
sa sabado ang plano nila..
mabal-an ta lng nah..
mpahubog na man ta ni..
ang mga pato buboran mani!..
tahion ang dalan sng silay..
pwede man katulog sa lapit nga taytay..
kng sin-o gusto mgpabilin..
pasugtan kung ano ang triping..
hala dd2 ka sa balaring..
kg wala untat nga mgswimming2..
asta mg alas sais..
ang aton wala untat nga bais..
kung sin-o ang pinakatahum..
ang ending,abtan ta dulom..
samtang gtigulang ka..
natural mas gwais ka..
pati 500 namon delikado na..
malay namon gdali ka..
sa dasun nman nga panglakaton..
kung ikaw abtan pa sng isa ka taon..
kay npyaran q parti sa aqn..
aq man gali isa ka-matinalak-anon..
kag ini dapat na untaton..


Followers